Ang Sinaunang Kabihasnan ng Hapon

Ang mga Ainu ang sinaunang tao o orihinal na tao sa Hapon. Ang mga Ainu ay sinundan ng mga nandayuhang pangkat ng pinaghalong Mongol, Tsino, at Malay. Sila ay nagumpisang manirahan sa Hokkaido.

Hindi sigurado kung kailan nagumpisa ang Hapon pero ito’y nababanggit sa mga awit at alamat na naisusulat sa Koijiki, ang talaan ng sinaunang kasaysayan  ng Hapon o Nihonji o “The Chronicles of Japan”.

Ang Imperyong Yamato ay nagumpisa noong 660 CE. Si Jimmu Tenno ang unang naging emperador ng Japan, siya ay binabansagan rin bilang “Anak ng Kalangitan”. Pinahayag niya ang kanyang sarili bilang unang angkan ng bansa.

Ayon sa alamat, itinalaga ng mga lahing Yamato ang kanilang lahi bling pangunahing pamilya ng bansa. Ayon sa kanila, ang lahi ng Yamato ay nagmula sa sun goddess na si Amaterasu.

Ang panahong Nara ang unang kabisera ng Hapon. Noong 405 BCE lamang nagsimulang magkaroon ng kaalaman sa kalakhang Asya. Ang relihiyong Buddhism ay isa sa pinakamahalagang impluwensya ng mga Koreano sa Hapon. Ito ay tinanggap na ng Japanese Imperial Court.

Noong 607 CE, si Prince Shotoku ay nagsimulang magpadala ng tatlong misyon ng mga iskolar sa Tang, Tsina upang pag-aralan ang mga gawing Tsino. Una nila itong natutunan mula kay Wani na iskolar ni Confucius. Hinangi rin nila sa mga Tsino ang ibang parte ng kanilang kultura. Katulad na lamang ng alpabetong Kanji, ito ay hango mula sa alpabetong Tsino. Sinubukan rin ni Prince Shotoku gawing sentralisado ang pamahalaang Hapon. Si Shotoku rin nag nagsulat ng Seventeen Articles, ang kauna-unahang nakasulat na kodigo ng batas ng Hapon.

Si Shotoku rin ang kinikilalang “Ama ng Kulturang Hapones.” Maraming bagay ang ngamula sa Tsina ang ginamit ng mga Hapones. Noong ika-9 na siglo, tinapos ng mga Hapones ang pagpapadala ng misyon sa Tsina at sinimulang linangin ang sariling kultura.

   

                             

                                                 

Noong 794 CE, ang kabisera ng Hpaon ang inilipat sa Heian, ang lungsod sa Kyoto sa kasalukuyan. Ang karamihan sa maharlikang pamilya ay lumipat din ng tirahan dito. Ito ang nagpasimula ng aristokratang lipunan ng Heian. Sa lipunang ito, ang bawat aspekto ng buhay ay may sinusunod na alituntunin― mula sa ayos ng buhok, haba ng damit, haba ng sable, kulay ng mga damit ng mga opisyal, at hanggang sa bilang ng paldang kinakailangang isuot ng kabbaihan. Naging mahalaga rin ang pagkakaroon ng etika (ethics) o mabuting asal sa lahat ng pagkakataon.

 Gayundin, ang lahat ng kabilang sa korte ay dapat marunong magpinta o nakakasulat ng tula. Kinilala sa panahong ito si Lady Murasaki Shikibu at Sei Shonagon. Si Lady Murasaki ang sumulat ng kauna-unahang nobela sa buong daigdig na pinamgatang, “The Tale of Genji, The Shining Prince and His Romaces.” Ito ay nasulat gamit ang Kana o sulat Hapon. Si Sei Shonagon naman ang nagsulat ng “The Pillow Book” na paglalarawan ng panahong ito. Ang panahong ito ay tinawag na “Ginintuang Panahon ng Japan.”

     

Lady Murasaki Shikibu

                                                            Sei Shonagon

                  

Ang pamilyang Fujiwara ang tunay na naging makapangyarihan noong panahon ng Heian. Pinalakas nila ang sentralisadong pamahalaan, ngunit ito ay hinamon ng mga naging makapangyarihang may-ari ng lupain o landlord. Ngunit napabayaan ng Fujiwara ang pangangasiwa sa pamahalaan. Lingid sa kanilang kaalaman na nagtatag at nagpalakas ng kani-kanilang hukbo yung mga may- ari ng lupain o landlord at napatumba ang pamilyang Fujiwara.

Sa mga sumusunod na panahon, nagkaroon na ng samurai at ang pagsilang mga shogunate. Sa ngayon, ang Japan ay is asa mga pinaka-maunlad na basa na halos 100% na ang literacy rate. Isa rin sila sa mga bansang nangunguna pagdating sa teknolohiya.